Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΚΑΛΗ ΣΥΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
ΣΑΝ ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ.
ΣΑΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ.. ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ.
ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!
Η ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΛΙΔΙ, ΕΝΩ Η ΑΛΛΗ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!


Πολλοι βαζουν προτυπα και εχουν απαιτησεις να βρουνε μια συντροφο η οποια θα ειναι …
η ομορφοτερη απο ολες τις αλλες γυναικες.
Ποσοι ομως εχουν ως προτυπο μια γυναικα »ψυχουλα» οπως θα λεγαμε;
Μια γυναικα διαμαντι στην ψυχη και οχι στην ομορφια πανω απο ολα;
Ολοι και ολες και ο καθενας ξεχωριστα εχει την δικη του ομορφια.
Ολοι ειμαστε ομορφοι γιατι ειμαστε ολοι πλασματα Tου Θεου!
Μας εφτιαξε ολους ομορφους.

Ολοι εχουμε και τις αδυναμιες μας, ολοι εχουμε και τα κουσουρια μας, ολοι εχουμε χαρισματα και αρετες.
Τα καλα μας, και τα ασχημα.

Πρεπει να βλεπουμε στον αλλον την ψυχη του, και οχι την ομορφια του!
Η σωματικη ομορφια ειναι κατι που ερχετε και φευγει.
Σπαταλαμε τοσα χρηματα για την ομορφια του δερματος μας, και το αποτελεσμα ειναι οτι λιωνει μεσα στο χωμα, το τρωνε τα σκουληκια της γης οταν πεθανουμε.
Ενω η ψυχη.. αυτη ειναι αθανατη εις τους αιωνας των αιωνων.
Η Ψυχη αξιζει τα παντα, αυτη την ομορφια να επιδιωκουμε, αυτη ειναι το παν στον ανθρωπο.

ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ, ΚΑΙ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ;

H ψυχή του ανθρώπου, όταν δημιουργείται από τον Θεό βρίσκεται σε καθαρή κατάσταση, στον φωτισμό.

Ο θάνατος, πού δεν είναι δημιούργημα τον Θεού αλλά ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου, επειδή απομακρύνθηκε από τον Θεό, πού είναι ή αληθινή ζωή, είναι κάτι το συνταρακτικό στην ζωή του ανθρώπου,
είναι ένα παράσιτο, πού δημιουργεί πολλά προβλήματα.

Η ενανθρώπηση Του Χριστου απέβλεπε στην νίκη εναντίον του θανάτου. Παρά την νίκη του πάνω στον θάνατο, ο άνθρωπος τον γεύεται, ώστε δια του τρόπου αυτού να νικηθούν τα πάθη και η αμαρτία.

Μέσα στην Εκκλησία γευόμαστε την υπέρβαση του θανάτου. Οι δίκαιοι πού συνδέονται με τον Χριστό, τον νικητή του θανάτου, δεν φοβούνται τον θάνατο, όταν πλησιάζει στην ύπαρξη τους, δεν πτοούνται
από τους δαίμονες πού θέλουν να αρπάξουν την ψυχή τους.

Η ώρα και η ήμερα του θανάτου στους αγίους είναι ονομαστήριος ημέρα, αφού τότε εορτάζουν και πανηγυρίζουν.

Στο φοβερό μυστήριο του θανάτου, πού είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα, γίνεται μια τελετή, μια μετάβαση από τα λυπηρότερα στα θυμηδέστερα, διάδοση «εκ του θανάτου εις την ζωήν».

Το σώμα του ανθρώπου μετά τον θάνατο απλώς κοιμάται, γιατί ο θάνατος είναι ένας μεγάλος ύπνος, έως την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, οπότε οι ψυχές θα εισέλθουν στα αναστημένα σώματα, για να
παρουσιασθούν ενώπιον του φοβερού βήματος του Χριστού και να κριθούν.

Ο φόβος του θανάτου, πού καλλιεργήθηκε από όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, χρησιμοποιείται για να φθάσουμε στην αφοβία του θανάτου.

Ο φόβος του θανάτου, και όλων των δεινών πού συνδέονται με αυτόν, καλλιεργεί την μετάνοια. Δεν πρόκειται για έναν φόβο με ψυχολογικό περιεχόμενο, αλλά για πνευματικό φόβο, πού αναπτύσσει την
μετάνοια και δημιουργεί έμπνευση για προσευχή και σωτηρία.

Δεν μπορεί να νοηθεί μετάνοια χωρίς τον φόβο του θανάτου. Γι” αυτό, όσοι επιδιώκουν με τον στοχαστικό λόγο να αμβλύνουν το φοβερό μυστήριο του θανάτου, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, αποτρέπουν τον
άνθρωπο από την μετάνοια, πού συνιστά τον πραγματικό θάνατο της ψυχής. Πραγματικά, ο φόβος του θανάτου οδηγεί στην αφοβία και την υπέρβαση του θανάτου.