«Ο Κύριος μάς αγαπά όχι με υπερήφανη αγάπη, αλλά με τέτοια αγάπη, παράδειγμα της οποίας μπορούμε να βρούμε στις μητέρες. Η μητέρα είναι “δούλη” του παιδιού της και προσφέρει την κάθε υπηρεσία στο παιδί της χωρίς αίσθημα εξουδενώσεως.
Και ο καθένας από ’μας πρέπει να έχει την αγάπη που έχει η μητέρα. Ακόμη και αν τα παιδιά της επαναστατήσουν, τα αγαπά όλα. Η μητέρα είναι ο συνδετικός κρίκος στην οικογένεια· είναι το “τσιμέντο” της οικογένειας.
Όσο ζει η μητέρα, η οικογένεια μένει ενωμένη. Αλλά αν η μητέρα πεθάνει, ο πατέρας δεν μπορεί, κατά κανόνα, να φυλάξει την οικογένεια ενωμένη. Διότι η μητέρα είναι που αναλαμβάνει όλες τις αδυναμίες των παιδιών της, όλες τις μοχθηρίες· γίνεται όπως το τσιμέντο. Καταλαβαίνετε; Ο καθένας από ’σας πρέπει να είναι σαν μια μητέρα.
Η μόνη διέξοδος βρίσκεται στη φράση του Χριστού:
“Ἐν τούτο γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστε,
ἐὰν ἀγάπην ἔχετε ἐν ἀλλήλοις” (Ἰωάν. ιγ΄ 35)».
