Επειδη κουραστηκα πολυ να διαβαζω πως οι ανθρωποι που πασχουν απο καταθλιψη ειναι εγωιστες και υπερηφανοι!! Ενας καταθλιπτικος ανθρωπος εχει αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης – νοιωθει πως οι άλλοι είναι ανώτεροι από τον ίδιο, αίσθανεται πως φταίει για όλα όσα συμβαίνουν και πως πρέπει να τιμωρηθεί! Εχετε δει κανεναν υπερηφανο και εγωιστη να εχει χαμηλή αυτοεκτίμηση; Ο ανθρωπος που πασχει απο καταθλιψη υποφερει, ειναι μαζεμενος και ανημπορος.. δεν του φτανει αυτο που περναει τον βομβαρδιζουν κι απο πανω πως φταιει επειδη ειναι υπερηφανος και εγωιστης!!Αγαπη χρειαζεται.. Αγαπη και πολυ φροντιδα!!! Δειτε το παρακατω αρθρο: Τι είναι η κατάθλιψη;
Η κατάθλιψη είναι η πιο διαδεδομένη ψυχική πάθηση στην εποχή μας (σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αγγίζει το 15% έως 20% ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου) και παρουσιάζεται σε ήπια, μέτρια και βαριά μορφή. Οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής, η κοινωνική αποξένωση και η έλλειψη ισχυρών οικογενειακών δεσμών είναι βασικοί παράγοντες που είτε δημιουργούν είτε εντείνουν μία τέτοια κατάσταση.
Βασικότερο χαρακτηριστικό για την διαπίστωση καταθλιπτικών συμπτωμάτων είναι η γνωστική τριάδα:
1) Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό του.
2) Αρνητικές σκέψεις για την κοινωνία και το κοινωνικό περιβάλλον
3) Αρνητικές σκέψεις για το μέλλον
Ένας άνθρωπος που πάσχει από κατάθλιψη μπορεί να έχει και τα τρία αυτά χαρακτηριστικά ή ένα συνδυασμό αυτών. Τα βασικά συμπτώματα της νόσου είναι τα ακόλουθα αισθήματα:
1) Κατωτερότητας (αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης – οι άλλοι είναι ανώτεροι από τον ίδιο)
2) Λύπης (αίσθημα μελαγχολίας, που μπορεί να εκφραστεί με κλάματα, απομόνωση, διαταραχή στον ύπνο κλπ)
3) Ενοχής (αίσθημα πως φταίει για όλα όσα συμβαίνουν και πως πρέπει να τιμωρηθεί)
4) Εκνευρισμού (κάποιες φορές παρατηρείται επιθετικότητα, θυμός κλπ).
Σε πολύ σοβαρές μορφές κατάθλιψης μπορεί να υπάρξουν σκέψεις και πράξεις αυτοτιμωρίας, αυτοτραυματισμού, αυτοκτονικότητας ή αυτοκτονικού ιδεασμού καθώς και να παρατηρηθούν ψευδαισθήσεις.
Η έγκαιρη διάγνωση της κατάθλιψης αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόληψης αυτών των οριακών και επικίνδυνων καταστάσεων και καθορίζει την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα των θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Τα ψυχομετρικά τεστ που συμπεριλαμβάνονται στην ιστοσελίδα μπορούν υπο συγκεκριμένες συνθήκες να δώσουν αντικειμενικά αποτελέσματα. Παπουτσάκης Κωνσταντίνος Ψυχίατρος-Νευρολόγος / Επιστημονικός Διευθυντής
Ποταμίτης-Κόμης Διονύσιος Ψυχίατρος/Αναπληρωτής Επιστημονικός Διευθυντής
Κωνσταντίνος Τσιώλης – Ψυχίατρος / Επιστημονικά Υπεύθυνος Β΄ Τμήματος. Ψυχοθεραπευτική Παρέμβαση
Άρτεμις Ξανθάκη, Κλινικός Ψυχολόγος DPsych / Συμβουλευτική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Χριστίνα Χελιώτη –Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια
Αγαπητέ αναγνώστη,
Ορμώμενη από την πρόσφατη ημέρα της ψυχικής υγείας, θέλησα να γράψω αυτές τις λίγες σκέψεις για το θέμα της κατάθλιψης. Κι αυτό γιατί θεωρώ ότι υπάρχουν κάποιες λανθασμένες πεποιθήσεις για το θέμα αυτό.
Συνήθως οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη ντρέπονται να μιλήσουν γι αυτήν και θαυμάζουν το ‘κουράγιο’ των άλλων, ‘υγειών’ ατόμων. Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες που έγιναν σχετικά με θεμα αυτο: 1) Γενναιοδωρία
Μία μελέτη του Cambridge που δημοσιεύθηκε το 2007 έδειξε μία σχέση ανάμεσα στην τάση για κατάθλιψη και την ικανότητα να συναισθάνεται κάποιος λύπη για τον συνάνθρωπό του. (1). Όσο πιο ευαίσθητος είσθε στην δυστυχία του άλλου, όσο πιο πολύ ανησυχείτε για τους γύρο σας και την δυστυχία του κόσμου, τόσο πιο πολύ κινδυνεύετε να πέσετε σε κατάθλιψη.
Αυτή η ανακάλυψη θέτει σε αμφισβήτηση την εικόνα του καταθλιπτικού ατόμου, το οποίο θεωρείτο έως τώρα ως ένα άτομο εγωιστικό που ενδιαφέρεται μόνο για τα προβλήματά του. Εξηγείται έτσι και η μεγαλύτερη συχνότητα κατάθλιψης στις γυναίκες. 2) Αντοχή
Υπάρχει ακόμα μία λανθασμένη και ξεπερασμένη αντίληψη σχετικά με την κατάθλιψη: ότι μόνον ο σωματικός πόνος, που προκαλείται π.χ. από κάποια σωματική πληγή, είναι δύσκολα υποφερτός και ότι ο ψυχικός πόνος είναι στη φαντασία του ατόμου, ‘στο κεφάλι του’.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει.
Όταν κάποιος υφίσταται μία μεγάλη δυστυχία, το συναίσθημα της απελπισίας, η επιθυμία του να ξεφύγει και να τελειώνει με αυτήν τον πονάει πραγματικά, όλα αυτά δεν είναι καθόλου στην φαντασία του. Υποφέρει σαν να έχει μια πληγή στο σώμα.
Μία μελέτη στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε ότι όταν κάποιος υποφέρει ψυχικά, ενεργοποιούνται οι ίδιες ζώνες του εγκεφάλου με αυτές που ενεργοποιούνται όταν κάποιος βασανίζεται σωματικά. Πολλά δε άτομα με κατάθλιψη παρουσιάζουν έντονους σωματικούς πόνους που εντοπίζονται στην κοιλιά, το κεφάλι, το στήθος, το λαιμό και τις αρθρώσεις. Με λίγα λόγια, κάποιος που έχει κατάθλιψη υποφέρει όσο και ένας σωματικά πληγωμένος και δικαιολογείται να κλαίει και να φωνάζει!!
Αν λοιπόν ένας καταθλιπτικός καταφέρνει να ζει με τον πόνο του, να εργάζεται και να λειτουργεί στην καθημερινότητα, θα πρέπει να είναι υπερήφανος, αλλα δεν ειναι. Γιατί ποιος θα τολμούσε να ζητήσει από κάποιον που βασανίζεται φυσικά, να συνεχίσει να εργάζεται και να εκπληρώνει τις οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις του σαν να μην συμβαίνει τίποτα; 3) Εξυπνάδα
Είναι κάτι που δεν το λέμε συχνά, αλλά αν κάποιος έχει κατάθλιψη σημαίνει ότι είναι πολύ έξυπνος! Πράγματι η κατάστασή του αποδεικνύει ότι χρησιμοποιεί τον εγκέφαλό του για να αναλύει καταστάσεις.
Η κατάσταση σας καταθλίβει; Αυτό είναι απόδειξη της πνευματικής σας διαύγειας. Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή είναι εύκολη γιατί ζούμε σε μια πλούσια κοινωνία (τουλάχιστον ζούσαμε-αν και πολλοί ακόμα από μας εξακολουθούμε να ζούμε όσο και αν γκρινιάζουμε για το αντίθετο!). Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πλούσια δεν σημαίνει απαραίτητα και ευτυχισμένη. Και πρακτικά, η κατάσταση είναι δύσκολη για πολλούς.
Όχι μόνο το πένθος και η αρρώστια είναι πάντα εξίσου δύσκολα να τα αντέξεις τώρα όσο και πριν, αλλά και η πολιτικο-οικονομική κατάσταση αυξάνει την επιθετικότητα (στο βολάν, στο δρόμο…), την ανεργία, τα διαζύγια, την μοναξιά της μεγάλης πόλης… όλα αιτίες για κατάθλιψη.
Η κατάθλιψή σας επομένως αποδεικνύει ότι είστε ικανός να βλέπετε την πραγματικότητα κατά πρόσωπο, να την αναλύετε με διαύγεια, άρα είστε έξυπνοι.
4) Κουράγιο
Αν έχετε κατάθλιψη και παρόλ’αυτά καταφέρνετε να επιβιώνετε (για να διαβάζετε αυτό το άρθρο μάλλον αυτό συμβαίνει!!), σημαίνει ότι έχετε, συν των άλλων, και κουράγιο.
Οι προηγούμενες γενιές μπορούσαν να ελπίζουν ότι, μετά από έναν πόλεμο, μια μεγάλη φυσική καταστροφή, μετά την ‘επιστροφή στην πατρίδα’ – για τους μετανάστες – τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Και αυτό κράταγε την ελπίδα άσβεστη.
Οι περισσότεροι από εμάς στην σημερινή εποχή δεν έχουν αυτή την προοπτική. Συχνά οι δοκιμασίες που περνάνε είναι λιγότερο βίαιες αλλά πιο ύπουλες και κυρίως χωρίς διέξοδο. Δεν περιμένουν το τέλος ενός πολέμου για να γίνει η ζωή καλύτερη, όπως πριν. Πολλοί δεν έχουν πια αυτή την προοπτική ‘της επιστροφής στην πατρίδα’, η οποία, αν και πολλές φορές απατηλή, διατηρούσε την ελπίδα.
Αντίθετα, οι σκοτεινές οικονομικές προβλέψεις, οι περιρρέουσα ατμόσφαιρα απειλών ατομικών πολέμων και πολιτιστικών κρίσεων μας προδιαθέτει να αγκιστρωθούμε στον κόσμο που ζούμε γιατί το αύριο μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολο.
Λόγω όλων αυτών των καταστάσεων, η παραμικρή αναποδιά (πένθος, αρρώστια, χωρισμός, ανεργία) μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη. Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, κάτι τέτοιο είναι ‘φυσιολογικό’. Δεν είστε καθόλου ‘άρρωστος’. Είστε σαν έναν μποξέρ που δέχτηκε μια απρόβλεπτη μπουνιά και έπεσε κατά γης. Το σπουδαιότερο είναι να μην μείνετε κατά γης αλλά να ξανασηκωθείτε.
Ελένη Χέλμη.
