- Γέροντα, άλλοι νιώθουν σιγουριά ότι θά σωθούν και άλλοι αµφιβάλλουν. Ποια είναι πιό σωστή τοποθέτηση;- Ό σκοπός είναι ό άνθρωπος νά τηρή τις εντολές τού Θεού. Ό πνευµατικός άνθρωπος πρέπει νά φθάση σε τέτοια κατάσταση, πού, και άν ό Θεός δέν τού δώση τόν Παράδεισο, νά µην τόν πειράξη.
Πρέπει νά καταλάβουµε καλά ότι σήµερα ζούµε, αύριο µπορεί νά φύγουµε, και πρέπει νά κοιτάξουµε πώς θά πάµε κοντά στον Χριστό. Όσοι κατόρθωσαν µέ τήν Χάρη τού Θεού νά γνωρίσουν τήν µαταιότητα αυτής της ζωής έλαβαν τό µεγαλύτερο χάρισµα και δέν είναι ανάγκη νά αποκτήσουν τό διορατικό χάρισµα, γιά νά προβλέπουν τά µέλλοντα, διότι αρκετό είναι κανείς νά πρόβλεψη, νά µεριµνήση γιά τήν σωτηρία της ψυχής του και νά λάβη τά καλύτερα πνευµατικά µέτρα, γιά νά σωθή. Νά, βλέπεις, ό Χριστός είπε: «Όσο αξίζει µιά ψυχή, δέν αξίζει ό κόσµος όλος»
Πόση αξία δηλαδή έχει µιά ψυχή! Γι” αυτό ή σωτηρία τής ψυχής είναι µεγάλο πράγµα!- ∆ηλαδή, Γέροντα, δέν πρέπει νά έχη κανείς τήν ελπίδα τής σωτηρίας και τόν φόβο τής κολάσεως;- Άν έχη τήν ελπίδα τής σωτηρίας, δέν θά έχη τόν φόβο τής κολάσεως.Και γιά νά έχη ό άνθρωπος τήν ελπίδα τής σωτηρίας, θά είναι κάπως τακτοποιηµένος. Τόν άνθρωπο πού αγωνίζεται µέ φιλότιµο, όσο µπορεί, και δέν έχει διάθεση νά κάνη αταξίες, άλλα πάνω στον αγώνα του νικιέται-νικάει,νικιέται-νικάει, ό Θεός δέν θά τόν άφήση. Άν έχη λίγη διάθεση νά µή λυπήση τόν Θεό, θά πάη στον Παράδεισο «µέ τά παπούτσια». Ό φύσει Αγαθός Θεός θά τόν σπρώξη στον Παράδεισο σκανδαλωδώς. Θά οίκονοµήση νά τόν πάρη τήν ώρα πού βρίσκεται σε µετάνοια. Μπορεί σέ όλη του τήν ζωή νά παλεύη, αλλά ό Θεός δεν θά τόν άφήση· θά τόν πάρη στην καλύτερη ώρα. Ό Θεός είναι καλός- θέλει όλοι νά σωθούµε. Αν ήταν νά σωθοϋν µόνο λίγοι, τότε γιατί σταυρώθηκε ό Χριστός; ∆εν είναι στενή ή πύλη τοϋ Παραδείσου.Χωράει όλους τους ανθρώπους πού σκύβουν ταπεινά και δεν είναι φουσκωµένοι από υπερηφάνεια, αρκεί νά µετανοήσουν, νά δώσουν δηλαδή το φορτίο των αµαρτιών τους στον Χριστό, και τότε χωρούν νά περάσουν εύκολαάπό τήν πύλη. Έπειτα, έχουµε καί το δικαιολογητικό ότι είµαστε χωµατένιοι· δεν είµαστε µόνον πνεύµα όπως οι Άγγελοι. Είµαστε όµως αδικαιολόγητοι, όταν δεν µετανοούµε καί δεν πλησιάζουµε τόν Σωτήρα µας ταπεινά. Ό ληστής στον σταυρό ένα «εύλόγησον» είπε καί σώθηκε.
Ή σωτηρία τού ανθρώπου εξαρτάται άπό το δευτερόλεπτο, όχι άπό το λεπτό. Ό άνθρωπος µέ έναν ταπεινό λογισµό σώζεται, ενώ, αν φέρη έναν υπερήφανο λογισµό, τά χάνει όλα.Άπό φιλότιµο καί µόνον πρέπει νά σωθούµε. ∆έν υπάρχει µεγαλύτερος πόνος γιά τόν Θεό άπό το νά δη τόν άνθρωπο στην κόλαση. Νοµίζω ότι καί µόνον ή ευγνωµοσύνη στον Θεό γιά τίς πολλές Του ευλογίες καί ή ταπεινή συµπεριφορά µέ αγάπη προς τίς εικόνες Του, τους συνανθρώπους µας, µέ λίγο φιλότιµο αγώνα, είναι αρκετά, γιά νά έχουµε αναπαυµένη τήν ψυχή µας καί σ” αυτήν τήν ζωή καί στην άλλη!
γεροντας παισιος
